Chomik karłowaty Campbella (Phodopus sungoris campbelli) pochodzi ze stepów Ałtaju, Tuwy, północnej Mongolii i Mandżurii i jest blisko spokrewniony z chomikiem karłowatym rosyjskim . Chomik karłowaty Campbella był wcześniej uważany za podgatunek chomika karłowatego rosyjskiego. Oba gatunki chomików karłowatych miały nawet tę samą nazwę łacińską: Phodopus sungoris. Nazwa ta została później zmieniona, gdy odkryto, że w rzeczywistości są to dwa odrębne gatunki. Do chomika Campbella dodano wówczas nazwę „Campbelli”.
Długość głowy i ciała : do 14 cm
Masa ciała : od 55 do 65 gramów w zależności od długości ciała
Długość życia : 1,5 - 2 lata
Chomiki karłowate Campbella są zwierzętami o zmierzchu, co oznacza, że są najbardziej aktywne wieczorem i wczesnym rankiem. Jednak zwierzęta te śpią cyklicznie, naprzemiennie z kilkoma godzinami snu i kilkoma godzinami czuwania, co oznacza, że chomiki te są również regularnie aktywne w ciągu dnia.
Oswojenie i oswojenie chomika karłowatego Campbella
Zawsze dokładnie sprawdź, czy chcesz mieć chomika karłowatego Campbella. To wspaniałe zwierzęta, które można trzymać razem i które często są czuwające, co oznacza, że można je zobaczyć również w ciągu dnia. Chociaż chomik karłowaty Campbella wygląda na bardzo milutkiego, nie zawsze lubi być przytulany i jest dość nerwowy, gdy się go bierze na ręce, zwłaszcza na początku. Ponieważ nie ma percepcji głębi, może uciec z ręki, jeśli się go przestraszy.
Chomiki Campbella są czasami nazywane „chomikami pitbulla”. Nazwa ta pochodzi od zachowań terytorialnych, które mogą przejawiać, zwłaszcza samice. W tym zachowaniu zwierzęta atakują rękę właściciela w zagrodzie, aby chronić swoje terytorium. Zachowanie to jest dziedziczne i nie da się go oduczyć. Dlatego bardzo ważne jest, aby wiedzieć, czy zachowania terytorialne są dziedziczne.
Do nowego mieszkańca należy podchodzić spokojnie, zwłaszcza na początku. Zwierzę musi zaznajomić się ze swoim naturalnym środowiskiem i poczuć się w nim bezpiecznie, zanim odważy się podejść do ludzi. Oczywiście, niektóre chomiki od razu podejdą i będą towarzyskie, ale większość chomików jest na początku nieco nieśmiała. Daj zwierzęciu czas i spróbuj delikatnie nawiązać kontakt, rozmawiając z nim. Danie smakołyku z ręki często pomaga zdobyć zaufanie zwierzęcia.
Psy Campbella potrafią „boksować”, co jest zachowaniem obronnym. Stają na tylnych łapach i używają rąk, aby odganiać nasze dłonie. Nazywamy to zachowaniem „boksowaniem”. Jest to oznaką strachu, ale może być również oznaką terytorializmu.
Wskazówka! Chomiki karłowate Campbella uwielbiają suszone mączniki
Mieszkanie dla chomika karłowatego Campbella
Chomiki karłowate Campbella potrzebują przestronnego wybiegu o wymiarach co najmniej 80 x 40 cm ( LICG ). Dobre wybiegi pozwalają im kopać. Na wolności chomiki karłowate Campbella budują wspaniałe systemy nor i wolą kontynuować je w niewoli. Nora na wolności ma co najmniej 1 do 2 metrów głębokości i około 1 metra długości. Głębokość nory zależy od temperatury otoczenia. Gdy temperatura wzrasta, chomiki karłowate zaczynają kopać głębiej pod ziemią, aby dotrzeć do chłodnego podłoża – to rodzaj naturalnej klimatyzacji.
Dlatego też pielęgnacja chomików jest dla chomików Campbella świetną zabawą.
W naszym domu oznacza to przestronne terrarium z dużą ilością miejsca do kopania! Terrarium jest w tym przypadku najlepszym wyborem, ze względu na swoją zamkniętą naturę. Ważne jest jednak, aby terrarium zapewniało dobrą wentylację, dlatego najlepiej z dwoma otworami wentylacyjnymi (górnym i dolnym). Jest to szczególnie ważne latem, gdy temperatura przekracza 25°C.
Chomiki karłowate Campbella nie tolerują wysokich temperatur w połączeniu z wysoką wilgotnością powietrza, dlatego zaleca się temperaturę między 20 a 24°C i wilgotność poniżej 70%. Do pomiaru tych wartości można użyć higrometru .
Chomiki karłowate Campbella to zwierzęta stadne, które można trzymać razem z innymi osobnikami swojego gatunku. Nie jest to jednak całkowicie pozbawione ryzyka. Dynamika w grupie ulega ciągłym zmianom i może stwarzać problemy, jeśli zwierzęta próbują ustalić hierarchię. Czasami może dojść do nieporozumień, gdy dominujący osobnik zaatakuje słabszego członka grupy. Drobne sprzeczki nie stanowią problemu, ale jeśli zwierzęta w grupie zaczną się gonić i gryźć, należy je rozdzielić.
Domek dla chomika karłowatego Campbella
Chomiki karłowate Campbella mają szczęście! Prawie wszystkie domki dla chomików są odpowiedniej wielkości dla tego gatunku. Chomiki karłowate Campbella są zwierzętami łownymi i nie lubią swobodnie wędrować po swoim wybiegu. Jeśli jednak od czasu do czasu znajdą kryjówkę, czują się znacznie bezpieczniej. Dlatego zalecamy posiadanie co najmniej dwóch domków dla chomików karłowatych: jednego, w którym chomik może spać, i drugiego, w którym może się schować. Co najmniej jeden z nich powinien być większy, aby chomik mógł również przechowywać zapasy jedzenia. Brak możliwości schowania jedzenia może powodować stres u zwierząt. Jeśli zwierzęta są trzymane w grupie, domków lub kryjówek powinno być proporcjonalnie więcej.
Kołowrotek dla chomika karłowatego Campbella
Kołowrotek jest kluczowym elementem wybiegu dla chomika karłowatego. Chomiki Campbella to aktywne zwierzęta, które uwielbiają biegać, często w nocy. Dzieje się tak, ponieważ naturalnie dużo biegają w nocy w poszukiwaniu pożywienia. To wpisane w ich DNA. Co więcej, badania naukowe wykazały, że chomiki lubią biegać w kołowrotku, co wspomaga trawienie i ogólnie utrzymuje je w dobrej kondycji.
Kołowrotek dla chomika Campbella powinien mieć średnicę co najmniej 20 cm i posiadać twardą powierzchnię do biegania.
Rozsądnie jest umieścić więcej kółek, gdy grupa się rozrośnie, aby zapobiec walce zwierząt o koło.
Podłoże dla chomika karłowatego Campbella
Ważne jest, aby podłoże dla chomików karłowatych nadawało się do kopania, co oznacza, że mogą w nim tworzyć tunele i nory, które najlepiej pozostawić nienaruszone. Można to osiągnąć, wybierając podłoże, które jest już wykopalne, lub mieszając podłoża, aby uczynić je kopalnymi. Przykładami kopalnych podłoży są próchnica i piasek do kopania , a także bawełna i bawełna . Dobrą mieszanką jest mieszanka bawełny i włókna konopnego , bawełny i włókna drzewnego lub mieszanka włókien drzewnych , włókna konopnego i siana. Podłoża takie jak Back 2 Nature nie są odpowiednie, ponieważ zwierzęta nie mogą w nich kopać. Idealna głębokość podłoża do kopania to około 20 cm.
Kąpiel piaskowa dla chomików karłowatych Campbella
Chomiki karłowate Campbella lubią od czasu do czasu brać kąpiel w piasku . Piasek ma działanie odtłuszczające, a zatem chłodzące. Ponieważ piasek działa odtłuszczająco, ma również działanie wysuszające. Dlatego nie należy kąpać zwierząt z problemami skórnymi w piasku. Jeśli piasek nadmiernie wysuszy skórę, może ona swędzieć, co skłoni zwierzęta do częstszych kąpieli. Dlatego ważne jest monitorowanie zachowań chomików podczas kąpieli i usunięcie kąpieli w piasku, jeśli zauważą jakiekolwiek oznaki problemów skórnych (zaczerwienienia, łysiny, strupy lub rany).
Chomiki karłowate Campbella są budowniczymi gniazd
Chomiki karłowate Campbella to prawdziwi budowniczowie gniazd; zawsze potrzebują materiału do wyściełania nor. Budowanie gniazda jest zatem naturalnym zachowaniem chomika karłowatego. Dlatego zawsze dostarczaj mu 15-25 gramów materiału do budowy gniazda.
Materiał do budowy gniazda powinien być miękki, chłonny i mieć kruche włókna, aby ptaki się w nim nie zaplątały. Idealne są materiały takie jak bawełna, konopie, papier toaletowy i siano.
Karma dla chomików karłowatych Campbell's
Chomiki karłowate Campbella to ziarnożercy. Ich dieta składa się głównie z nasion i niewielkiej ilości pokarmu roślinnego w postaci ziół , a także białka zwierzęcego . Na wolności chomiki karłowate Campbella polują na małe owady, dlatego dobrze, aby ich dieta zawierała również białko zwierzęce.
Chomiki karłowate Campbella transportują pokarm w torbach policzkowych. Na zdjęciu widać chomika pakującego pokarm do toreb policzkowych i szybko przenoszącego go do swojego domku lub spiżarni. Transportowanie pokarmu w torbach policzkowych nazywane jest również „gromadzeniem”. Dzięki mięśniom torby policzkowej pokarm jest utrzymywany w torbie, co pozwala chomikowi na bezpieczne i szybkie przenoszenie go.
Wzór zębowy: 1013/1013 (Stosunek siekaczy górnych do dolnych = 1:2-3) Siekacze nadal rosną
Zęby trzonowe nie rosną dalej: duże woreczki policzkowe sięgające do łopatek są elastycznym wypustem błony śluzowej policzków
Żołądek: składa się z dwóch komór: jelita przedniego i żołądka gruczołowego
Małe jelito ślepe: z ograniczoną zdolnością do przetwarzania surowego włókna. Bogate w białko granulki jelita ślepego są spożywane tylko wtedy, gdy brakuje pożywienia.
Aby zapewnić optymalną strawność i wchłanialność pokarmu, zawartość włókna surowego w diecie nie powinna przekraczać 10%.
Niektóre linie krwi chomików karłowatych Campbella są bardzo podatne na cukrzycę. Zwierzęta te powinny być karmione niewielką ilością cukru lub bez niego.
Materiał do gryzienia dla chomików karłowatych Campbella
Chomiki karłowate Campbella mają naturalną potrzebę gryzienia. Wynika to z faktu, że są gryzoniami i mają stale rosnące siekacze. Dlatego potrzebują czegoś do gryzienia, aby ścierać zęby. Jeśli chomiki karłowate nie mają wystarczająco dużo czasu na ścieranie zębów, mogą one stać się przerośnięte lub krzywe, ze wszystkimi tego konsekwencjami.
Gryzonie używają gryzienia drewna do ścierania zębów. Ponieważ zęby gryzoni stale rosną, należy je regularnie gryźć, aby zapobiec ich nadmiernemu wydłużeniu i skrzywieniu.
Niektóre chomiki karłowate Campbella aktywnie gryzą drewno, podczas gdy inne wcale. To po części kwestia gustu, ale także potrzeby. Jeśli chomik karłowaty nie ma potrzeby żucia, ponieważ jego zęby utrzymują się długo dzięki jedzeniu, sianu lub innym materiałom do gryzienia, będzie rzadziej gryzł drewno. Warto zawsze podawać mu naturalne drewno do gryzienia, aby zwierzę mogło je gryźć, kiedy tylko poczuje taką potrzebę.
Problemy stomatologiczne u chomików karłowatych Campbella
Jeśli zauważysz, że Twój chomik chętnie próbuje złapać jedzenie, ale potem go nie zjada, może to oznaczać problem z zębami. Ślinienie się może również wskazywać na problemy z zębami. Jeśli podejrzewasz problemy z zębami, najlepiej skontaktuj się z lekarzem weterynarii.
Reprodukcja chomika karłowatego Campbella
Chomiki Campbella to zwierzęta stadne, które na wolności żyją w małych grupach rodzinnych. Po narodzinach młode rodzice opiekują się nimi wspólnie, aż do momentu, gdy będą wystarczająco duże, by opuścić gniazdo.
Samica jest w rui i gotowa do krycia co cztery dni. Trwa to około 12 godzin. Jeśli w tych dniach dojdzie do udanego krycia, młode rodzą się po około 19 dniach.
Różnicę między mężczyznami a kobietami można dostrzec w odległości między otworem genitalnym a odbytem. U mężczyzn odległość ta jest większa niż u kobiet.
Dojrzałość płciowa : od 4 tygodni
Gotowość do krycia: samice od 12 tygodni
Liczba miotów : 3-4 w roku
Wielkość miotu : średnio 7 (maks. 10) młodych w miocie
Okres ciąży : 19-21 dni
Waga urodzeniowa : 1-2 g, pisklęta
Okres odstawiania od piersi : od 3 tygodnia
Zdrowie chomika karłowatego Campbella
Największym problemem chomików karłowatych Campbella jest cukrzyca. Niestety, wiele linii hodowlanych w Holandii cierpi na tę chorobę, co czyni te zwierzęta podatnymi na cukrzycę. Regularnie obserwujemy również problemy z zębami, chorobę Parkinsona (drżenie) i problemy skórne. Z tego powodu zalecamy regularne kontrole w celu wczesnego wykrycia ewentualnych problemów stomatologicznych.
Leczenie zapobiegawcze za pomocą środków zapobiegawczych przeciwko pasożytom nie jest konieczne. Suplementacja witaminami nie jest konieczna w przypadku pełnowartościowej diety chomika.
Jeśli zaobserwujesz u siebie poniższe objawy, wskazana jest konsultacja z lekarzem weterynarii
Problemy stomatologiczne
Ślinienie się, katar i łzawienie oczu, wystające zęby, brak apetytu, utrata wagi, spożywanie ciał obcych, które są bardziej miękkie od pożywienia.
Skóra
Łyse plamy, dużo zadrapań, strupy, rany, guzy i grudki.
Inny
Mokre i brudne dno, dużo picia, zapadanie się, apatia, odchody w różnych kształtach i kolorach.
Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat opieki nad gryzoniami, zapoznaj się z dokumentem LICG
